Wybierz się na listopadową DUCHOWĄ DROGĘ KRZYŻOWĄ na Trzonkę
Z racji obostrzeń epidemicznych zapraszamy w piątek do duchowego udziału w Drodze Krzyżowej na Trzonkę. W tym miesiącu rozważania przygotowała Wspólnota Chrystusa Zmartwychwstałego „Galilea”. I tym razem możemy skorzystać z proponowanej modlitwy w dogodnym dla siebie czasie.
Jeśli wierzymy, że istotnie Bóg umarł i zmartwychwstał to również tych, którzy umarli w Jezusie Bóg wraz z Nim wskrzesi [Tes 4, 14]
Wspólnota Chrystusa Zmartwychwstałego Galilea zaprasza CIEBIE, drogi Internauto do duchowego uczestnictwa w nabożeństwie Drogi Krzyżowej na Trzonkę.
Piątek 27.11.2020 r., o godz. 9:00.
Stacje Drogi Krzyżowej
Stacja I: Pan Jezus na śmierć skazany
Intencja: Przy tej stacji módlmy się za duszę zmarłych, którzy niesprawiedliwie sądzili innych.
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie
W: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył
Człowiek wydał wyrok na Miłość. Wyrok najwyższy i niesprawiedliwy. Wyrok wydał człowiek słaby i tchórzliwy pod naciskiem tłumu, który wołał: ukrzyżuj Go. Wygoda życia i zewnętrzny chwilowy spokój podpisały wyrok śmierci.
Od niesprawiedliwych wyroków, wybaw nas Panie.
Ojcze nasz… Zdrowaś Maryja…Chwała Ojcu…Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja II: Pan Jezus bierze krzyż na swe ramiona
Intencja: Przy tej stacji módlmy się duszę zmarłych, którzy buntowali się w obliczu krzyża i cierpienia.
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie
W: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył
Krzyż to ciężar. Są ciężary fizyczne i ciężary duchowe. Są ciężary przyjmowane i ciężary odrzucane. Drzewo Chrystusowego krzyża obciążają grzechy ludzkie. Także nasze grzechy. Taki krzyż On wkłada na ramiona. Wkłada, nie odrzuca. I będzie teraz niósł ciężar krzyża brzemienny grzechami Ten, w którym nie ma grzechu.
Od obciążania Chrystusowego krzyża, wybaw nas, Panie.
Ojcze nasz…Zdrowaś Maryja…Chwała Ojcu…Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja III: Pan Jezus upada po raz pierwszy
Intencja: Przy tej stacji módlmy się za duszę zmarłych, którzy okazywali żal i skruchę rozpoznając swoją grzeszność.
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie
W: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył
Bóg nigdy nie upada. Człowiek upada. Chrystus Pan dlatego upadł, gdyż dźwigał ludzkie upadki. Gdy powstał z upadku, pokazał, że nie chce śmierci grzesznika, lecz chce, aby on powstał i żył. To jest właśnie owa przedziwna nadzieja dla wszystkich ludzi: krzyż jest ciężarem, który można podnieść, który należy podnieść.
Od upadku nie powstania, wybaw nas, Panie.
Ojcze nasz…Zdrowaś Maryja…Chwała Ojcu…Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja IV: Pan Jezus spotyka się z Najświętszą Matką swoją
Intencja: Przy tej stacji módlmy się za dusze zmarłych rodziców, krewnych, przyjaciół.
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie
W: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył
Miłość zawsze łączy się ze współcierpieniem. Brak współcierpienie najczęściej jest brakiem miłości. Chrystus, niosąc krzyż, cierpi za ludzką rodzinę i razem z Nim współcierpi. Jego Matka współcierpi z Nim. Przy obecnej stacji jesteśmy świadkami najpełniejszego współcierpienia. Patrzymy na tę scenę, która jest obrazem najgłębszej miłości dwóch najbliższych sobie osób i pytamy: dlaczego została ona przez ludzi tak sponiewierana, tak bardzo zhańbiona.
Od poniewierania cudzej miłości, wybaw nas, Panie.
Ojcze nasz…Zdrowaś Maryja…Chwała Ojcu…Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja V: Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż Panu Jezusowi
Intencja: Przy tej stacji módlmy się za dusze zmarłych, którzy nie potrafili dostrzegać Ciebie w ludziach potrzebujących.
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie
W: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył
Mając krzyż za narzędzie, Chrystus zbawia świat. Czy człowiek może przyłożyć swą rękę do dzieła zbawienia? Cyrenejczyk jest znakiem pomocy zewnętrznej. A gdzie, Kościele Chrystusowy, szukasz pomocy w dźwiganiu swojego krzyża, na który złożono tyle lekkomyślności i lekceważenia spraw odwiecznych? Czy także na mnie czekasz?
Od ospałości w służbie Kościoła, wybaw nas, Panie.
Ojcze nasz… Zdrowaś Maryja…Chwała Ojcu…Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja VI: Święta Weronika ociera twarz Pana Jezusa
Intencja: Przy tej stacji módlmy się i ofiarujmy odpusty za dusze naszych duszpasterzy, nauczycieli i za dusze tych, którzy się naszym modlitwom polecili.
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie
W: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył
Panie kiedy otarliśmy Ci twarz? Święta Weronika uczyniła to w czasie Twej drogi krzyżowej. Otarła skutki fizycznego cierpienia. Czy jednak na Twej twarzy nie ma skutków duchowego cierpienia, spowodowanego niewdzięcznością ludzką? Czy z niej otarliśmy Twoją twarz? Czy wytarliśmy z niewdzięczności nasze twarze, stworzone na obraz Boży?
Od nie naprawionej niewdzięczności, wybaw nas, Panie.
Ojcze nasz…Zdrowaś Maryja…Chwała Ojcu…Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja VII: Pan Jezus upada po raz drugi
Intencja: Przy tej stacji módlmy się i ofiarujmy odpusty za dusze, które za nałogowe grzechy pijaństwa, klątwą rozpusty, ciężkie męki w czyśćcu ponoszą.
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie
W: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył
Potrzeba głębokiej wiary, by w leżącym Chrystusie dostrzec Boga. Niekiedy równie trudno w człowieku dostrzec człowieczeństwo. Już wiele razy powstawał, a przecież sam nie umie zapewnić, że odkąd już na zawsze odzyskał wierność. Inny jest jednak obraz leżącego pod krzyżem Jezusa, a inny upadłego człowieka. Inna jest przyczyna upadku. Końcowym powstaniem Chrystusa będzie zmartwychwstanie. A moim?
Od powtarzania tych samych błędów, wybaw nas, Panie.
Ojcze nasz…Zdrowaś Maryja…Chwała Ojcu…Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja VIII: Pan Jezus pociesza płaczące niewiasty
Intencja: Przy tej stacji módlmy się za dusze zmarłych, które w ziemskim życiu troszczyły się o zbawienie innych.
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie
W: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył
Płaczcie nad synami waszymi. Rzewne uczucia, jakkolwiek pożyteczne, nie są najważniejsze. Chrystus jako przedmiot wzruszenia musi się w naszej świadomości zmienić w podmiot zbawienia. On jest przede wszystkim naszym Odkupicielem. Teraz idzie pochylony ciężarem krzyża, ale to tylko okrutna rzeczywistość na drodze odkupienia. Jakież to inne, niż postępowanie ludzi przedkładających ulgę w trudnościach nad własną duchową doskonałość.
Od lekceważenia cierpień i pokuty, wybaw nas, Panie.
Ojcze nasz…Zdrowaś Maryja…Chwała Ojcu…Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja IX: Pan Jezus upada po raz trzeci
Intencja: Przy tej stacji módlmy się za dusze zmarłych, które przed śmiercią nie pojednały się z Tobą.
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie
W: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył
Ten upadek Chrystusa, już u kresu drogi, najbardziej nas uczy mądrości. Gdy kończymy jakieś dzieło, zwykle nie jesteśmy już czujni. Opanowuje nas wówczas radość zdobytego celu i wtedy jesteśmy najsłabsi i zwykle niesumiennie kończymy swe dzieło. Taki upadek winien być szkołą mądrości, a Chrystus w nas większy.
Od zastępowania pracy nad sobą narzekaniem, wybaw nas, Panie.
Ojcze nasz…Zdrowaś Maryja…Chwała Ojcu…Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja X: Pan Jezus z szat obnażony i żółcią napojony
Intencja: Przy tej stacji módlmy się za dusze zmarłych w czyśćcu cierpiące, które znikąd pomocy nie mają.
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie
W: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył
Nagi Chrystus, stojący na Golgocie, nie ma już nic swojego, nie ma żadnych praw. Pozostał Mu obowiązek spełniania do końca misji., dla której przyszedł na świat. Ogołocony z szat, bezbronny Odkupiciel. Czy możliwe jest jeszcze głębsze poniżenie? A On to zrobił dla nas ludzi i dla naszego zbawienia. Dla każdego człowieka. Dla nas także.
Od niszczenia człowieka w człowieku, wybaw nas, Panie.
Ojcze nasz…Zdrowaś Maryja…Chwała Ojcu…Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja XI: Pan Jezus do krzyża przybity
Intencja: Przy tej stacji módlmy się za duszę zmarłych, które przekraczając próg śmierci w Twoich boskich ranach osiągnęli pełnię usprawiedliwienia i uświęcenia.
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie
W: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył
Gwoździe przybijają ciało. Przybijają także duszę. Odtąd bowiem Jezus będzie już całkowicie bierny, zdany na obcą siłę. Tak będzie aż do zmartwychwstania. Jakże się jednak mylicie wy, którzy wbijacie gwoździe: unieruchamiając ciało, wyswabadzając duszę, zabijają człowieka, rozpalajcie płomień Jego Ewangelii. On płonie już dwa tysiące lat i będzie płonął do końca świata.
Od siły, zdolnej nas obezwładnić duchowo, wybaw nas, Panie.
Ojcze nasz… Zdrowaś Maryja…Chwała Ojcu…Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja XII: Pan Jezus umiera na krzyżu
Intencja: Przy tej stacji prośmy za dusze, tych którzy w tej chwili konają, aby umierali z Tobą i w Tobie.
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie
W: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył
Niepojęta tajemnica krzyża! Wtedy, gdy konający Chrystus mówi: „Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił”, następuje szczytowe działanie Syna w zjednoczeniu z Ojcem. „Dokonało się” wyraża zarówno śmiertelny skłon głowy, jak i wypełnienie misji Odkupienia. Odtąd jego rozpięte na krzyżu ręce wyciągnięte są nad całym światem. W sposób niemy, lecz przejmujący, wykazują jak bliski jest Bóg człowiekowi.
Od zwątpienia w ożywcze działanie tajemnicy krzyża, wybaw nas, Panie.
Ojcze nasz…Zdrowaś Maryja…Chwała Ojcu…Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja XIII: Pan Jezus zdjęty z krzyża
Intencja: Przy tej stacji pociesz wszystkich, którzy opłakują śmierć bliskich.
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie
W: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył
Spokojna, choć posągowo zatroskana twarz Matki Bożej, wpatrującej się w zmarłego Syna, złożonego na jej kolanach. Tak niedawno było zwiastowanie i: „On będzie Synem Najwyższego”, a dziś są zakrwawione zwłoki. Ale już dziś istnieje liczna rodzina tych, co uwierzyli. To martwe ciało ma już liczne żywe członki, które się będą stale rozrastać w miarę upływu pokoleń. Nie ma śmierci tam, gdzie są sprawy Boże.
Od stanu, w którym ból przesłania godność cierpienia, wybaw nas, Panie.
Ojcze nasz… Zdrowaś Maryja…Chwała Ojcu…Któryś za nas cierpiał rany…
Stacja XIV: Pan Jezus do grobu złożony
Intencja: Przy tej stacji módlmy się za nas samych, abyśmy byli gorliwi w służbie Bożej i kiedyś w łasce Bożej umierali. Módlmy się też za wszystkich, którzy się naszym modlitwom polecają .
K: Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie
W: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył
Ziemia nasza każdego dnia coraz bardziej zapełnia się grobami. Każdego dnia ziemia spełnia Boży nakaz: „w proch się obrócisz”. Od momentu, w którym Chrystus Pan został złożony do grobu mamy prawo twierdzić, że grób nie jest klęską życia i początkiem nicości, ale jest otwarciem ku zmartwychwstaniu. Chrystusowy grób wskazuje, że nie nicość, ale przejście paschalne jest ludzkim przeznaczeniem. Jego grób jest nadzieją naszych grobów.
Od braku nadziei w ostateczny tryumf życia w Bogu, wybaw nas, Panie.
Ojcze nasz… Zdrowaś Maryja…Chwała Ojcu…Któryś za nas cierpiał rany…
A to czas wspominania na koniec poprzednich miesięcy…
