DZISIAJ… SREBRNY JUBILEUSZ słów św. Jana Pawła II o Porąbce…
Ważna data w historii ziemi beskidzkiej… 22 maja 1995 rok dla naszej młodej wtedy Diecezji było to historyczne wydarzenie… Ojciec Święty po kanonizacji św. Jana Sarkandra w Ołomuńcu na jeden dzień zagościł w SKOCZOWIE, BIELSKU – BIAŁEJ i ŻYWCU…
Pobyt Ojca Świętego w Żywcu była poniekąd podróżą sentymentalną po parafiach Beskidu Żywieckiego… Wspominał poszczególne parafie, ich proboszczów, gościnność ludzi, wydarzania z nimi związane…
Posłuchać możemy tych nagrań…
Mamy nadzieję, że „wyłapaliście” słowa o Porąbce… „Przemierzam w myśli ten obszar dawnej Archidiecezji Krakowskiej; z biegiem Soły, poprzez Porąbkę, aż do Kęt i dalej do Oświęcimia.”
(ok.46 min filmu są te słowa)
Geografię miał Ojciec Święty w jednym palcu… Chociaż nigdy oficjalnie jako biskup krakowski nie gościł w naszej parafii, to jak wspominał śp. Ks. Prałat Józef Strączek był 2 razy na herbatce w czasie beskidzkich wędrówek… Dlaczego wymienił Porąbkę?… A może to dla nas WYZWANIE i ZADANIE… Musicie Porąbczanie odkryć sami…
Kiedy tworzyliśmy naszą stronę Internetową, słowa te były dla nas inspiracją uczczenia 100 – lecia Urodzin Papieża… Nawet zdjęcie p. Artura Grabskiego myśl Ojca Świętego potwierdza…
Wiele słów z przemówienia Ojca Świętego trzeba by było na nowo przemyśleć… W tej nowej rzeczywistości po 25 latach odczytać i zabrać do serca. Całość przemówienia TRWAJCIE MOCNO W WIERZE znajdziemy TUTAJ…
Poniżej takie dwa fragmenty:
„W Ewangelii dzisiejszej Chrystus mówi o Duchu Świętym jako o Pocieszycielu. Oto Jego słowa: „Gdy jednak przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie świadczył o Mnie. Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od początku” (J 15,26-27). Chrześcijanin jest powołany do tego, ażeby dawać świadectwo o Chrystusie, Chrystusie ukrzyżowanym i zmartwychwstałym W ten sposób buduje się Kościół. Buduje się poprzez świadectwo apostołów, a także wszystkich chrześcijan – mężczyzn i kobiet, jak o tym mówią Dzieje Apostolskie w dzisiejszej liturgii. Kościół w dalszym ciągu pisze „dzieje apostolskie”, wpisując je w historię ludzi, rodzin, krajów i narodów. I tak te „dzieje apostolskie” zostały też wpisane w historię naszego polskiego narodu”.
„Śpiewam tę wielkanocną antyfonę i modlę się razem z wami za naszą Ojczyznę i za wszystkich rodaków: o umiłowanie daru życia, o szczerą troskę o dobro wspólne, o wytrwałe budowanie Polski na fundamencie sprawiedliwości, solidarności i miłości społecznej. Modlę się, aby duch dialogu i współpracy przeważył nad duchem walki i konfrontacji. Modlę się o poszanowanie godności każdego człowieka, o kulturę wzajemnego współżycia. Modlę się za polskie rodziny nękane problemem bezrobocia i ubóstwa. Dla wszystkich utrudzonych i zniechęconych proszę o odnowioną nadzieję!”
Papież Porąbkę wspominał
Przed dwudziestu pięciu laty
O Miłość się dopominał
Do Boga, Mamy i Taty
choć krótko z nami przebywał
W Bielsku, Żywcu i Skoczowie
To ze wspomnień wydobywał
Słowa, których nikt nie powie
Kochał Polskę swą Ojczyznę
W sercu miał ją w Watykanie
Traktował jak ojcowiznę
Daj nam taką miłość Panie
ks. Z. Grochal