Czy POMYŚLAŁEŚ – POMYŚLAŁAŚ o WALENTYNCE DLA JEZUSA?

To dzisiejsza niedziela 14 lutego… Popatrz na św. Walentego i Jego świadectwo wiary… Może zabierzesz tekst i pójdziesz na  ADORACJĘ w naszej świątyni… , albo przyjdziesz na godz.16.30, abyśmy razem mogli uklęknąć w czasie wieczornej adoracji…

„Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.” (Mt18,3)

Adoracja 40-godzinnego nabożeństwa przed Wielkim Postem… to dzisiaj.

PANIE, NAUCZ NAS KOCHAĆ.

PIEŚŃ „Zostań tu i ze mną się módl” 

L1: Panie Jezu, przed nami kolejny Wielki Post. Szczególny czas, w którym chcemy przypatrzeć się swojemu życiu, swoim relacjom i wziąć swój krzyż i iść za Tobą… (por. Mt 22,35)

W przestrzeni ciszy i skupienia, z wiarą i nadzieją, kierujemy uwagę ku największej ze wszystkich cnót chrześcijańskich, ku miłości (por. 1 Kor 13,13). O niej pragniemy z Tobą rozmawiać, o jej rozwój i pogłębienie chcemy Cię prosić.

L2: „Kochać i być kochanym nieodwołalnie, bezwarunkowo, na zawsze, w dobrej i złej doli – oto największe marzenie człowieka. (…) Pośród wszystkich istot żyjących na ziemi jedynie my, ludzie, jesteśmy zdolni do tego, by uczyć się kochać.” (ks. Marek Dziewiecki)

Dlatego przychodzimy do Ciebie z błaganiem: „Panie, naucz nas kochać!”. Przychodzimy do Ciebie, bo do kogóż innego pójdziemy, to Ty masz słowa życia wiecznego (por. J 6,68 ). Przychodzimy do naszego Boga, który cały jest Miłością (por. 1J 4,16 ).

L3: Chciałbym/chciałabym kochać, Panie, czuję potrzebę kochania. Dzisiejszego wieczoru, Panie, daję Ci moją całą niezaspokojoną miłość.

PIEŚŃ „Ubi Caritas”

L1: Panie, naucz mnie kochać. Naucz mnie kochać Ciebie, „bo kochać Boga to największy i niewyobrażalny przywilej, jaki może spotkać człowieka!” (por. ks. Marek Dziewiecki)

L2: Kiedyś nad Jeziorem Genezaret pytałeś Piotra: Czy miłujesz Mnie? (por.J 21,15-17) Dzisiaj zadajesz to pytanie – mnie. Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham. Chcę kochać Cię każdego dnia coraz bardziej.

Jednak słaby jestem, Panie… Wiem, że tylko Ty możesz uzdolnić mnie do miłości. Gdybyś nie wyszedł mi na spotkanie, to moja miłość do Ciebie nie mogłaby zaistnieć. Potrzebuję Twojej miłości, by kochać Ciebie i bliźnich (por. 1J 4,19-21).

L3: Chcę Cię kochać w bezgranicznym zaufaniu do Ciebie; chcę Cię kochać przyjmując Ciebie w Eucharystii; chcę Cię kochać słuchając Twoich słów; chcę Cię kochać zachowując Twoje przykazania; chcę Cię kochać rozmawiając z Tobą na modlitwie; chcę Cię kochać służąc i miłując moich braci i siostry; chcę Cię kochać będąc wdzięcznym za wszelkie łaski i przyjmując cierpienia; chcę Cię kochać w moim powołaniu, które rozeznaję i realizuję; chcę Cię kochać całym swym sercem, umysłem i wolą, ze wszystkich mych sił; chcę Cię kochać zawsze i wszędzie.

Panie naucz mnie kochać.

L4: W chwili ciszy porozmawiaj z Jezusem o Waszej wzajemnej miłości…. Opowiedz Mu o tym, co jest głęboko na dnie Twojego serca… On chce Cię wysłuchać i przytulić. Właśnie dzisiaj. Tu i teraz.

PIEŚŃ „Kocham Ciebie, Jezu”

L1: Panie, naucz mnie kochać. Naucz mnie kochać siebie samego.

Panie, dając nam przykazanie miłości, powiedziałeś, że mamy kochać innych jak siebie samego (por. Mt 22,39). „Człowiek, który kocha Boga nade wszystko i który z przyjaźnią odnosi się do samego siebie, potrafi dojrzale kochać także innych ludzi.” (ks. Marek Dziewiecki) Czy ja kocham siebie?

L2: Panie, stworzyłeś mnie na swój obraz. Tchnąłeś we mnie życie. Umiłowałeś mnie do końca. Oddałeś za mnie życie.

Jednak moje serce jest poranione…. Czasem poranione spojrzeniem, poranione słowem, czasem czynem, a czasem poranione odrzuceniem i zdradą. Tak trudno uwierzyć mi, że jestem wart(a) miłości.

Panie w chwili ciszy chcę Cię prosić, abyś przemienił moje poranione serce i nauczył mnie kochać siebie. Proszę, naucz mnie kochać siebie miłością, szczerą, otwartą, akceptującą, która nie przesłania drugiego człowieka, ale dba o siebie, rozwija się, pracuje nad sobą, by służyć sobą innym.

„Ty utkałeś mnie w łonie mej matki. Dziękuję Ci, że mnie stworzyłeś tak cudownie, godne podziwu są Twoje dzieła.” (Ps 139, 13-14)

L3: W chwili ciszy oddaj Jezusowi cały ból, który w sobie nosisz… Zapatrz się w Niego, kontempluj i uwierz, że On patrzy na Ciebie z miłością i ma moc, żeby przemienić to, co być może bardzo boli…

PIEŚŃ „Bo jak śmierć potężna jest miłość”

L1: Panie, naucz mnie kochać. Naucz mnie kochać moich bliźnich – zarówno tych, którzy są mi bliscy (mojego męża/moją żonę, moje dzieci, moich rodziców, dziadków, rodzeństwo), moich przyjaciół i tych, którzy dobrze mi życzą, a także tych dalekich, obcych, czasem wrogo do mnie nastawionych.

Naucz kochać tych, których stawiasz na mojej drodze. Tylu wśród nas jest głodnych miłości. Noszą w sobie pragnienie bycia dostrzeżonym, usłyszanym i przyjętym. Obym potrafił(a) dostrzegać Ciebie w moich braciach i siostrach (Mt 25,40).

L2: Panie, daj mi oczy serca, abym mógł/mogła widzieć to czego nie widać za pierwszym spojrzeniem; daj mi uszy, które usłyszą też to, co jest mówione pomiędzy czasem raniącymi słowami; daj mi otwarte serce, które przyjmie każdego, kto do mnie przyjdzie… Proszę, abym uwierzył(a), że miłość to nie uczucie, ale głęboka potrzeba, akt woli i sposób spotykania się osób. Tylko wtedy będę mógł/mogła ukochać nawet moich nieprzyjaciół (Mt 5,44).

Panie proszę o to dziś Ciebie, bo Ty Boże jesteś Miłością i początkiem wszelkiej prawdziwej miłości w nas i między nami (1J 4,10-11).

L3: Kogo Pan stawia na Twojej drodze i mówi: ukochaj? Kto ma szczególne miejsce w Twoim sercu, a kogo trudno obdarzyć Ci miłością? Co najtrudniejszego jest dla Ciebie w relacjach z innymi? Opowiedz Mu o swojej miłości do ludzi…

CISZA

„Zobacz, Moje dziecko: cały świat jest we Mnie. I ty, maleńka drobina w tym świecie, jesteś we Mnie – ukochana, upragniona, chroniona.

Popatrz: cały jestem dla ciebie. Nikt i nic nie umniejszy tej Mojej miłości. Moja wszechmoc polega też na tym, że dla każdego Mojego dziecka jestem cały. Każdy ma całą Moją miłość, całe Moje piękno! Jestem niepodzielny – choć jestem dla wszystkich.

Pragnę nauczyć cię tak kochać i tak przyjmować miłość: każdemu dawać pełnię miłości i przyjmować dar miłości bez lęku, że ktoś ci go odbierze, umniejszy.

Miłość nie ma żadnych granic i nigdy jej nie zabraknie: ani tej, którą otrzymujesz, ani tej, którą dajesz. Szczodrym sercem dawaj i szczodrym przyjmuj – z hojnością królewską, bo królewski dar otrzymujesz i królewski rozdajesz” (Słowo Pouczenia 16; Alicja Lenczewska).

…………………………………………………………….

W nawiasach podano fragmenty z Pisma Świętego, możesz zerknąć w te miejsca.
Fragmenty z książki ks. Marka Dziewieckiego „Niezawodna miłość”
Ostatni fragment pochodzi z objawień Alicji Lenczewskiej „Słowo Pouczenia”

Oprac. Monika Iskierka-Mreńca