TRZY DNI zmieniły wszystko…
Liturgią Wigilii Paschalnej rozpoczęliśmy trzecią dobę, szczególną dobę – Misterium Chrystusa Zmartwychwstałego. Daliśmy się poprowadzić po paschalnych drogach wiary przez Jezusa Chrystusa, który dla nas umarł i zmartwychwstał.
Bogactwo zaś Nocy Zmartwychwstania jest niesamowicie głębokie i wyjątkowe przez swoje ZNAKI.
ŚWIATŁO
POŚWIĘCONO NOWY OGIEŃ I PASCHAŁ, który został wniesiony do wygaszonej świątyni. Kościół widzi w świetle i ogniu coś więcej niż praktyczny środek do oświetlania wnętrz, widzi w nim symbol samego Jezusa Chrystusa. W naszych rękach świece o tym przypominały. Wyśpiewane radosne Orędzie Paschalne, wysławiało triumf Chrystusa, który jest Światłością naszego życia.
SŁOWO
Kiedy już światło Paschału ogłosiło światu dokonanie się tajemnicy zbawienia, weszliśmy prawdziwie w UCZTĘ SŁOWA BOŻEGO. Liturgia słowa prowadziła nas stopniowo w dynamikę historii zbawienia, ukazując najpierw rolę nocy Stworzenia, nocy Abrahama i nocy Wyjścia, by zapowiedzieć ustami proroków i ukazać wymowę nocy Nowego Stworzenia, czyli Zmartwychwstania.
WODA
Kolejnym etapem Wigilii Paschalnej była LITURGIA CHRZCIELNA. To ona obrazuje najpełniej sens Paschy jako przejścia przez wody śmierci, aby już na wieki korzystać z wody Życia. To przejście dokonało się w nas przez sakrament chrztu, w którym zostaliśmy obdarowani przez Jezusa nowym życiem. Odnowiliśmy uroczyście przyrzeczenia chrzcielne przypominając sobie prawdy naszej wiary. Zanurzenie w Jezusie, który jest Zmartwychwstaniem i Życiem, daje człowiekowi nowego ducha i wprowadza go w nową rzeczywistość – dziecka wobec kochającego Ojca. Zechciejmy to ciągle na nowo odkrywać.
EUCHARYSTIA
Oczywiście LITURGIA NOCY PASCHALNEJ OSIĄGA SWOJĄ PEŁNIĘ W EUCHARYSTII, która jest sakramentalnym uobecnieniem osoby Chrystusa zmartwychwstałego, upamiętnieniem Ofiary Krzyża i obecności naszego Pana, który daje siebie na pokarm. To apogeum radości, szczęścia i pokoju z zyskanego zbawienia i odkupienia.
REZUREKCJA
Ostatnim obrzędem liturgii Wigilii Paschalnej była PROCESJA REZUREKCYJNA. Skoro Pan zmartwychwstał, zwyciężył śmierć i już dłużej grób Go nie ukrywa, to należy tę wspaniałą nowinę obwieścić innym. Dlatego właśnie wychodzi się na zewnątrz domu Bożego, aby wieść o Zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa dotarła do serc wszystkich ludzi. Dźwięki dzwonów, melodie orkiestry i śpiew zgromadzonych poniosła wieść o Zmartwychwstałym w Porąbkę…
