Boże Narodzenie od wieków związane z męczeństwem Szczepana, a u nas szczególne KOLĘDOWANIE…
Dzisiejszy dzień w naszej tradycji jest związany z kolędowaniem czyli opowiadaniem sobie wzajemnym o cudzie Bożego Narodzenia. Niech to nasze wspólne bycie razem będzie również czasem głoszenia Ewangelii. Ewangelii, która właśnie ukryta jest w kolędach i w naszych pastorałkach, i w tym takim wspólnym byciu razem.
To wspólne, pełne miłości na wzór św. Szczepana bycie razem zapewnił nam dzisiaj ZESPÓŁ PORĄBCZANIE ze swym kolędowaniem.
Kościół stawia nam dzisiaj bardzo wyjątkowego człowieka – Szczepana. Kiedy czytamy Dzieje Apostolskie to właściwie chciałoby się słyszeć o apostołach, a spora część Dziejów Apostolskich mówi o Szczepanie. Cały czas, jak refren powtarzają się słowa – że on był pełen Ducha Świętego…, że w mocy Ducha Świętego dokonywał cudów, głosił Słowo, pełnią posługę w Kościele. Życie św. Szczepana, które jest nam jakoś dzisiaj zadane to jest życie, które otwiera niebo. Szczepan otwierał to niebo w ciągu swojego życia na ziemi. Dzisiaj chcemy się właśnie o to zapytać: jak niebo otworzyć sobie, swoim bliskim dzisiaj. Pierwszym sposobem, którym Szczepan otwierał niebo to jest MIŁOŚĆ CHRZEŚCIJAŃSKA. Szczepan jest diakonem. To znaczy w kościele pełnił posługę chrześcijańskiej miłości. Apostołowie już nie dali rady głosić Słowa Bożego, sprawować sakramentów i również prowadzić dzieła charytatywne Kościoła. Wybrali „7” w tym Szczepana, którzy wypełniali to dzieło. A miłość chrześcijańska to nie jest taka głupia, naiwna miłość, która daje każdemu to, co chce. Szczepan uczy nas miłości, która daje człowiekowi to co jest mu najbardziej potrzebne, żeby był kimś. To znaczy, żeby był podmiotem. Nie miłość, która uzależnia, która oducza życia ale miłość, która uczy odpowiedzialności.
Druga rzecz, której uczy nas Szczepan to jest wyznawanie wiary. Szczepan bardzo mocno wierzy to ,co mówił. Wierzył w Chrystusa i to nie tylko w takich chwilach, kiedy jest dobrze ale kiedy jest przesłuchiwany ,kiedy jest odrzucony, kiedy jest kamienowanie mówi widzę niebiosa otwarte i Syna Człowieczego stojącego po Bożej prawicy. WIDZĘ i WIERZĘ. Chcemy dzisiaj prosić o to, by nasza wiara była wytrwała i gorliwa, bo taka wiara otwiera niebo.
