Biały Tydzień – dzieci dziękują swoim Rodzinom

Dzisiaj to Rodziny naszych dzieci zostały ogarnięte modlitwą i jak poprzednio same ją pięknie przygotowały.

Maryjo przyprowadziliśmy dzisiaj do Ciebie nasze całe RODZINY, szczególnie rodzeństwo, dziadków, kuzynostwo, ciocie i wujków. To najbliższe po rodzicach nam osoby. Dziękujemy dzisiaj z nimi Panu Jezusowi za dar naszej I Komunii świętej.

To wy Kochani bliscy naszemu sercu towarzyszyliście nam także w tym duchowym wzroście tego roku, przychodząc z nami na nabożeństwa różańcowe, roraty, a teraz na majówki. To tu razem z wami doświadczamy wspólnoty Kościoła i piękna wspólnej modlitwy.

Chrystusowi i Tobie, Maryjo, powierzamy nasze rodziny. Przez swoją matczyną pomoc i opiekę, spraw Maryjo, aby każda nasza rodzina stawała się małym, domowym Kościołem. Przynoś w nasze życie światło, radość, spokój i siłę miłości. Otrzyj łzy tych, którzy cierpią z powodu rodzinnych trudności i pomagaj przez wsparcie rodzinne.

Dzisiejsza myśl i słowo DZIĘKUJĘ szczególnie dla BABĆ i DZIADKÓW... Ks. Ariel wspominał swoje babcie, które zabierały go na pielgrzymki i dziadka, który odmienił jego wizję Drogi Krzyżowej, zabierając na kalwaryjskie Dróżki.

To właśnie moim dziadkom bardzo wiele zawdzięczam, przede wszystkim w kwestiach wiary. Zawdzięczam moim dziadkom związanie z Kościołem. To właśnie było także takie piękne i w waszym doświadczeniu Kościoła, patrząc na Roraty, różańce, teraz na majówki…  To właśnie dzięki nim tu mogliście być często. I to dzięki nim mogliście się związać z tym, czym żyje Kościół . W ogóle związać się z tym kościołem, z tym budynkiem, że wam nie są obce te ławki, te ołtarze, te figury, że znacie to miejsce. To jest wasze miejsce. To część waszego życia bo tu się wiele dzieje ważnych rzeczy od chrztu, aż do dzisiaj i będzie się działo….

Modlimy się też za wasze RODZEŃSTWO, to jest zawsze trudny temat. Bo to różnice wieku, zainteresowań często powodują, że się nie zawsze dogadujecie, ale rodzeństwo też nas bardzo wiele uczy. Rodzeństwo nas uczy tego jak żyć we wspólnocie. Jak się dogadujecie z bratem czy siostrą tak się później będziecie dogadywali z innymi ludźmi w szkole, w klasie, później w pracy, na studiach. Bądźcie więc wdzięczni za rodzicom za swoje rodzeństwo. Wdzięczni, że nie jesteście sami na świecie, że możecie się uczyć tego, że trzeba się dzielić, że nie wszystko jest dla mnie, że nie ja jestem najważniejszy. To jest właśnie najważniejsza nauka tego, jak żyć we wspólnocie, również wspólnocie Kościoła.

I było coś słodkiego RODZINNEGO… dla wszystkich, którzy w dzisiejszy wieczór modlili się z dziećmi…